De wekker gaat om kwart voor zeven. Zal ik..? Nee kom, eruit Agnes, anders krijg je er spijt van. Kleren aan, haar laat ik zoals het is, er is toch vrijwel niemand buiten te bekennen op zondagochtend om 7 uur. Ik kijk uit het raam en zie al wat oranje gloed in de lucht, snel accu’s pakken, camera in de tas, ik gris nog snel de handschoenen uit het kastje en stap op de fiets.
Categorie: Fotografie
Verstaan
Het is tegenwoordig niet zo in, om iets te verstaan. Althans het lijkt iets van vroeger, een vak of een kunst verstaan. En wanneer versta je iets?
Ik vroeg het me af toen ik op de fiets zat, onderweg naar waar ik vaak heenga. Ga ik alweer naar die plek, dacht ik. Zullen ze wel denken, alweer die boom of dat water, verzin eens wat beters, ga eens op reis man. Verder lezen Verstaan
Euforisch
Een hazelnoot op het bospad. Ik was al op de terugweg van mijn rondje buiten de deur. Ik loop er voorbij, nog denkend aan de paddestoelen die ik net had gezien. Paddestoelen, ze horen bij de herfst en zijn lekker om te eten maar fotograferen vind ik niet zo veel aan.
Verder lezen Euforisch
De romantiek van zaterdag
Onderdeel
‘Nee verder gebeuren hier geen grote dingen’ hoor ik mezelf zeggen.
Alsof ik iemand moet amuseren met alleen maar mooie, leuke, heugelijke of indrukwekkende berichten over mijn leven, stel je voor, straks verveel ik nog iemand. Verder lezen Onderdeel
Als ik een liedjesmaker was..
‘verhuisd? Voor werk, voor de liefde?’
Ha ja voor de liefde, de liefde voor het land, de weidsheid. Zo’n liefde bedoelde ze denk ik niet maar het zou goed passen.
Over die liefde zou ik schrijven als ik liedjesmaker was. Melodieën als luchten boven het land die dikwijls veranderen en je verrassen, met woorden die raken, recht in het hart. Verder lezen Als ik een liedjesmaker was..
Vaalgroene zompige vlaktes
Ik schreef al eens eerder, ik heb een bepaalde mate van saaiheid nodig, qua omgeving. In mijn werkelijkheid is mijn omgeving helemaal niet saai maar als je even een pet van ‘the tourist guide’ opzet die langs alle interessante hotspots gaat dan zal hij allang verder zijn getrokken. Verder lezen Vaalgroene zompige vlaktes
In het licht van de winter
Risico nemen
Ik hou wel een beetje van risico nemen in het leven. Met enige regelmaat iets spannends doen. Dat je denkt ‘ik weet nooit zeker of dit een goed idee is maar ik doe het toch’ of het is gewoon weer tijd om iets anders te doen. Verder lezen Risico nemen
Het is terug
De muziek van Ede Staal staat op, ik denk terug aan een paar jaar geleden. Ik maakte een fotoserie over het Groninger land. Opeens miste ik het, die rust en ruimte die er is in het noorden van het land. Het verlangen ernaar werd groter en groter. Verder lezen Het is terug