‘Nee verder gebeuren hier geen grote dingen’ hoor ik mezelf zeggen.
Alsof ik iemand moet amuseren met alleen maar mooie, leuke, heugelijke of indrukwekkende berichten over mijn leven, stel je voor, straks verveel ik nog iemand.
Dat is misschien wel waarom ik ervan houdt. Je zou het een sport kunnen noemen, pogingen tot het zien van het landschap. Verder gaan dan oppervlakkigheid zonder af te reizen naar ogenschijnlijk interessante oorden. Ieder oord is op een bepaalde manier interessant. Als je het maar zien wilt.
Op het eerste gezicht was het een grijze dag, de zon deed wel pogingen maar kwam er niet doorheen. Ik zag haar bewegingen, achter de schermen. Liet het landschap zijn wie ze was. Er gebeuren hier kleine dingen. Allemaal onderdeel van het grote geheel.