Dit is ‘de gele’. De Honda Civic die weleens aan het einde van de straat bleef staan waardoor ik te laat op school kwam, de gymles miste en tikkertje met de juf mocht doen. Of mijn moeder had de choke te lang ingedrukt en de motor verzopen. Op gegeven moment besloot mijn vader, automonteur, ‘de gele’ te restaureren. Hij ging helemaal uit elkaar, jaren lang stond ‘ie in de garage, soms snorde mijn vader weer wat originele onderdelen op en was er weer iets compleet. De auto diende ook als opslag, onze potplanten overwinterden erin en er lagen tuinstoelen op (wel met een stuk tapijt eronder) het dak. ‘waar ligt dat?’ ‘in de garage, op de gele’.
De onze had overigens een mooiere bumper dan deze, nl. helemaal van chroom maar dat herinnerde ik me pas toen ik het mijn vader vroeg. Ik tekende de auto in het kader van de les ‘truck drawing’ van Lapin in de cursus ‘stretching’ van Sketchbookskool.
Eenheidsworsten die groeien, heb jij ze weleens gezien? Ik niet. Een plant die keurig exact dezelfde lengte stengel, kleur en aantal bladeren heeft als zijn buurman? Want ja kom op, je wilt toch meedoen en groter of anders groeien dat kost teveel water en zonneschijn en bovendien hebben we geen tijd voor al die unieke onzin. Het is al moeilijk genoeg om net als iedereen op tijd uitbundig de sterren van de hemel te bloeien, in het najaar als een dramaqueen je bladeren te laten vallen en in de winter een beetje bijtijds en indrukwekkend dood te gaan, voordat de volgende generatie plantjes als paddestoelen uit de grond schieten. 