‘wel een tikje cynisch he Agnes, die kerstkaarten van je’
Ik zal je vertellen, dat zit zo, ik kan ieder jaar zo op zien tegen die maand december, met alle ‘gezellige’ verplichtingen die eigenlijk helemaal niet zo gezellig voelen in een wereld waar de vrede ver te zoeken is. Hoe dan ook, die tijd die hou je niet tegen dus hoe maak je het intussen ‘naar omstandigheden’ zo aangenaam mogelijk? Iemand stuurde me een filmpje van Dominee Gremdaat die aankomt met ‘je eigen roddelblad’ maken en zegt daar iets in de trant van: Houdt het licht en probeer te observeren, zonder er zelf volledig in mee te gaan. Dan zie je misschien wel hele tenenkrommende, onnozele, hilarische dingen die uiteindelijk zo van een afstandje best grappig zijn. Dit alles met een glas wijn en een snufje cynisme erbij kan soms uitstekend werken.
Op soortgelijke wijze kom ik mijn tekeningen onderweg tegen: op straat, bij vrienden, op social media, overal. Ik heb al lol bij het zien ervan en vervolgens meteen ‘oh dit is een pareltje, dit moet ik onthouden’ Tegelijkertijd is het soms ook een soort troost of iets wat mijn dag kan maken. Als ik me niet fijn voel dan ga ik op Pinterest (dieren)plaatjes kijken, die zijn leuk, schattig en vooral grappig en weten dat zelf niet, ze beuren me weer op.
Humor houdt je er bovenop. Want nee niet alles is koek en ei, vrede op aarde is het al helemaal niet maar toch moet je er wat van maken en natuurlijk niet alleen met kerst maar altijd. Dat ‘iets’ kan heel klein zijn, zoals ik ze tegenkom op straat en door te delen kunnen we ze weer iets groter maken.
Kijk, van kerstkaarten verkopen word ik niet rijk maar de plezier die ik beleef aan het inpakken en klaarmaken van de pakketjes is groot en het plezier van de ontvangers ook, waarna ze volgeschreven worden en ze hun weg weer vervolgen naar de volgende ontvanger. Dat is hoe delen gaat. Doe je mee? De wereld kan wel wat warmte en humor gebruiken!
