Ik zat even mezelf even googlen, tja eens in de zoveel tijd doe ik dat, gewoon om even te checken. Ik kwam mijn oude blog tegen met daarop blogs van zo’n twee/drie jaar geleden. Ik las met verbazing terug, schreef ik dat? Met veel beeldspraakof hoe noem je dat.. In ieder geval vaak met een metafoor. Zinnen als ‘Zo subtiel een eerste zonnestraal is in de vroege ochtend, zo subtiel de avondgloed soms slechts een paar millimeter van de wereld bedekt, zo subtiel kan jouw tijd zijn.’ kwamen er toen uit mij. Ik vond dat heerlijk, dat schrijven over hoe ik de dingen zag en hoe ik mijn pad bewandelde. Nu ik het teruglees lijkt het mijlenver weg van nu. Niet qua thema’s want sommige zijn tijdloos maar: wat is er veranderd? Wat maakt het dat ik nu ten eerste niet meer zo veel schrijf en ten tweede niet meer zulke dingen bedenk? Ik had drie jaar geleden nog een baan en was druk bezig met het bedenken wat ik wilde. Nu ben ik zelfstandige en bezig met vooral werk en alles daar omheen. Daarnaast werd ik opgeslokt door een leerproces waar al mijn tijd, geld en energie in ging zitten. Verder lezen Ben ik iets verloren?
Auteur: Agnes
Kom maar binnen, je mag je jas uitdoen
Als je tussen de twintig en de veertig bent zoals ik, dan kun je je suf prakkeseren over werk. Het moet vooral leuk zijn en je moet er ook nog van rond kunnen komen, maar zonder brood op de plank gaat dat ‘leuk’ ook niet hoor, met alle onzekere gedachten wanneer het allemaal niet zo goed lukt blijft er weinig energie over om het leuk te vinden. Dan is de eerste gedachte ‘eerst maar eens brood op de plank’, gaan we daarna wel weer leuk doen.
Steeds meer realiseer ik me dat het niet zo zeer gaat om dat werk, het is wel belangrijk dat het een beetje leuk is maar het gaat meer om het vinden van een weg in hoe je wil leven. Niet letterlijk of ineens van ‘zo nu ga ik eens even volledig op manier x leven’ maar meer in de zin van het maken van keuzes met je gevoel. Als je keuzes hebt gemaakt met alleen maar je verstand dan loop je op een gegeven moment tegen de lamp, dat is goed, dat tegen de lamp lopen. Doet even zeer soms maar daardoor laat je je gevoel spreken, die dan vaak zegt: ‘sja ik vond het al een tijdje niet meer zo fijn maar je luisterde niet’. Verder lezen Kom maar binnen, je mag je jas uitdoen
Hoe ik op mijn bek ging en mijn plezier terugvond
‘Rot op met je comfortzone’ schreef ik afgelopen winter. Een tijd waarin ik worstelde met de leraar, de puber en mijn gevoel. Dat proces ging nog even door in dit afgelopen half jaar tijdens mijn afstudeerproject. Vrij snel had ik een concept bedacht, dat was fijn want ik kan best leuke dingen bedenken maar zo’n concept daar gaat mijn hoofd heel gewichtig over doen waardoor ik meer dan eens worstelde met het uitdenken van zoiets. Een leuk project, lekker allerlei gekke treingespreksflarden verzamelen en daar dan beelden bij bedenken. Toch viel de uitwerking niet mee, hoe ga ik het in beeld brengen? Dan was er nog iets dat ‘portfolio’ heet, iets wat ik moet hebben zo op het einde van mijn studie maar hoe ga ik die vullen? Ik heb een hoop geleerd afgelopen drie jaar maar dat heeft nog niet geresulteerd in een ‘samenhangend portfolio’ zoals het zo mooi omschreven wordt in de beoordelingscriteria. Verder lezen Hoe ik op mijn bek ging en mijn plezier terugvond
Het oergevoel lonkt
Driekwart jaar geleden fietsen we van Utrecht naar Trondheim.
Oja, dat is ook zo, ga je het daar nu alweer over hebben, moeten jullie niet eens een nieuwe reis maken, zodat je ons een keer iets nieuws kan vertellen?
Ja, eigenlijk wel, als het vandaag nog kon deden we het, vertrokken we, om niet meer terug te komen. Om ergens te blijven waar de natuur heerst en de mens zich daaraan aanpast. Werken voor je eten in plaats van werken om je huur te betalen. Ik droom er dag en nacht over. Verder lezen Het oergevoel lonkt
Vervang azijn door sherry en je hebt een verhaal
‘Uit: ’50 culinaire avonturen met kerrie’ de aantekeningen zijn van een oude kennis (uut Grunn), prachtig toch.’
Bovenstaande afbeelding deelde ik gisteren. Ik ben bezig met een scriptie over de geschiedenis van de culinaire fotografie en pakte de kookboeken uit de kast die ik in de loop der jaren verzameld had. Van alles wat: uit een doos van een overleden kennis, gekregen boeken toen ik op kamers ging en wat zelf gekochte boeken. Verder lezen Vervang azijn door sherry en je hebt een verhaal
Leven na de dood, hoe doe je dat
Ieder jaar op 20 december de sterfdag van mijn moeder, schreef of deed ik iets
ter nagedachtenis. Het eerste jaar maakte ik een mooi kerststuk voor op haar graf. Het tweede jaar leek me dat een goede traditie en maakte ik weer een mooi bloemstuk en bracht dat lopend – er lag een halve meter sneeuw – naar het kerkhof. Of ik ging er op uit en maakte die dag een foto op een mooie plek en schreef daar iets bij. Verder lezen Leven na de dood, hoe doe je dat
Allemaal leuk en aardig dat diepzinnige gedoe..
Ik was verdiept in de schilderijen van schilder Dick Ket, hij maakte vooral veel zelfportretten en stillevens. De opdracht voor mijn studie was een reproductie maken plus een foto volgens eigen concept. De reproductie was gelukt maar nu een nieuw concept. Ik vind het leuk om iets van achtergrond te weten over de schilder. Wanneer hij of zij geboren is en dood ging zal me eerlijk gezegd een worst wezen maar wat hij belangrijk vond, wat zijn drijfveren waren, wat voor mens het was dat wil ik graag weten.
Maar na een tijdje onderzoek gedaan te hebben dacht ik ‘je kan ook overdrijven, zou hij nu daadwerkelijk AL DIE betekenissen zo van te voren bedacht hebben?’
Ik ben niet vies van een lesje kunstgeschiedenis maar het gaat me soms te ver. Dan komt mijn praktische kant, de doener in opstand. ‘Allemaal leuk en aardig dat diepzinnige gedoe maar ik begin gewoon en dan komt er iets wat meneer verstand echt niet van tevoren had kunnen bedenken hoor’ Verder lezen Allemaal leuk en aardig dat diepzinnige gedoe..
Je hebt cake en cake
‘zelf gemaakt’ wil niet altijd meer zeggen dat het compleet vanaf 0 is bereid. De keuze die we hierin maken is meestal afhankelijk van hoeveel tijd we hebben en wat we belangrijk vinden.
Ik heb ze allebei gemaakt, de cakes, en ik moet eerlijk zeggen, het verschil is moeilijk te zien. Wel rijst de alleen-water-toevoegen-cake als een malle, ook niet zomaar, er zit rijsmiddel in en uiteindelijk proeft hij zoeter dan de helemaal-zelfmaak-cake. Verder lezen Je hebt cake en cake