De ene keer zeg ik dat ik redacteur ben, de andere keer illustrator, vormgever of fotograaf. Als de setting ernaar is en ik denk dat de persoon met wie ik praat er wel voor openstaat dan zeg ik ‘ik doe meerdere dingen, zoals..’.
Ik heb eigenlijk een beetje een hekel aan deze vraag. Ten eerste, omdat ik niet graag heel lang over mezelf praat en liever naar de ander luister. (Een blog erover schrijven doe ik blijkbaar wel graag) Daarnaast vergt het altijd enige uitleg en wordt het dus al gauw een lang verhaal. Daarbij is het altijd een beetje afwachten hoe iemand op ‘meerdere dingen’ reageert. Het schept soms hoge verwachtingen of verwarring of mensen lijken juist teleurgesteld dat het niet 1 duidelijk ding is. Ook als mensen vragen ‘hoe het met mijn fotografie is’ en ik er een tijdje niet mee bezig ben geweest, dan lijkt er een teleurstelling te zijn.
Misschien is dat wel niet zo en zit de teleurstelling vooral in mezelf. Ben ik dan niet goed genoeg in 1 ding, heb ik niet de discipline voor 1 ding, ben ik wispelturig, een flierefluiter? Daarnaast heb ik ook weleens het gevoel dat ik nergens bij hoor, geen échte fotograaf, geen échte illustrator, geen échte redacteur, zoals anderen dat (in mijn ogen) wel zijn, logisch, die doen dus ook maar 1 ding. Bovendien wordt een vakman of vrouw zijn in de praktijk vaak gelinkt aan gespecialiseerd zijn in 1 ding. Verder lezen en wat doe jij in het dagelijks leven?