‘we zijn op zoek naar zus en zo en jouw werk spreekt ons erg aan’
zoiets dergelijks hoor ik vaak of komt zo in mijn mailbox. In het begin vergat ik dan te vragen wat dat dan is wat ze aanspreekt. Als illustrator een stijl hebben is één ding maar als je meerdere dingen kunt qua technische stijl (kleur/lijn/vorm/materiaal) dan is ‘een eigen geluid hebben’ belangrijker. Bovendien is dat iets wat nooit uit ontwikkeld zal zijn. Bijvoorbeeld, de eekhoorn, die komt vaak terug in mijn werk, een stijlelement zou je kunnen zeggen. Toch, als je goed oplet dan is het geen decoratie-eekhoorn maar een eekhoorn met karakter (jaja), die allerlei rollen speelt: Ik steek soms de draak met hem in de rol van de manager maar in een andere setting is hij de vriend, een luisterend oor.
Terug naar de mailbox. Dat wat iemand aanspreekt kan soms heel specifiek zijn: de technische stijl, de benadering, de grapjes of juist een combinatie van de dingen.
Meestal na wat heen en weer gemaild te hebben ga ik aan de slag. Ik denk na over de identiteit van de klant, de wensen en de voorbeelden. Geen probleem, leuk om over na te denken en dan te kijken welke nieuwe ideeën daarbij ontstaan. Vervolgens komen we dan bij mijn eigen ‘ding’ en verwerkt mijn hoofd een hele reeks vragen: Hoe gaan we aan de slag Agnes? Mag ik ‘all the way’ dus compleet nieuwe ontwerpen maken, is er ruimte voor een eekhoorn met een boodschap, welke technische stijl gaan we gebruiken, moet het bloedserieus of mag het wel wat humor hebben?
Het blijft altijd weer spannend om het eerste ontwerp op te sturen. ‘Wat zullen ze er wel niet van vinden, straks is het veel te dit of veel te dat.’ Andersom is het ook spannend, je bent klant en je laat iets maken door iemand anders. ‘Als dat maar mooi en goed wordt!’
Zelden zijn we meteen bij het eindproduct. Het ontwerpen is een proces, niet alleen voor de maker maar ook voor de klant. Je krijgt iets nieuws, iets dat anders is dan het oude, iets dat nog helemaal niet bestond. Je gaat een wederzijds vertrouwen aan, waarbij we allebei stappen doen in de richting van het eindproduct. Het steekt nauw en het zijn vaak de kleine details die het ’em doen. Soms gaat het vlot en soms duurt het wat langer, wat in de meeste gevallen leidt tot iets waar we beide achter kunnen staan.
Zorgen dat het klopt met de persoon, het bedrijf en de inhoud maar ook zorgen dat het verfrissend is en spreekt. Dat zijn de avonturen die ik het liefste aanga!
Ik ontdekte gisteravond iets grappigs, iets wat hoe ik graag werk bevestigt. Sinds kort heb ik het maken van linosnedes en prints ontdekt, helemaal te gek. Automatisch ga ik aan de slag vanuit een tekening dus iets wat op papier ontstaat. Maar nu had ik een paar kleine stukjes linoplaat over en dacht, ach kom laat ik daar iets decoratiefs uit gutsen. Hartstikke leuk, zo’n boomblaadje, voor een patroontje maar terwijl ik het op het papier drukte (het spannendste moment van linosnedes maken) deed het me niks. Terwijl patronen hartstikke populair zijn op Instagram en het is ook leuk om naar te kijken maar het maken vond ik saai en ik voelde er niks bij.
Kortom, iets met een eigen geluid of boodschap? Graag!
