Driekwart jaar geleden fietsen we van Utrecht naar Trondheim.
Oja, dat is ook zo, ga je het daar nu alweer over hebben, moeten jullie niet eens een nieuwe reis maken, zodat je ons een keer iets nieuws kan vertellen?
Ja, eigenlijk wel, als het vandaag nog kon deden we het, vertrokken we, om niet meer terug te komen. Om ergens te blijven waar de natuur heerst en de mens zich daaraan aanpast. Werken voor je eten in plaats van werken om je huur te betalen. Ik droom er dag en nacht over.
Ik weet ook wel dat het kijken van series op Discovery en op internet over motorrijders die de wereld rondreizen met een heel team, een ‘romantisch beeld’ geeft. Een familie die ergens in Alaska woont en waar ze met kerst loodjes trekken en elkaar allemaal een zelfgemaakt iets geven, van kruisboog tot ingemaakte groenten en fruit tot een meertje. (want je hebt immers de ruimte daar). Natuurlijk, allemaal heel romantisch en ik weet ook wel dat ze de rest van het jaar hard werken voor hun eten en dat je realistisch moet zijn. Maar er is één verschil, ze werken om samen daar te kunnen leven in alle eenvoud in een prachtig gebied, de basis!
We kunnen dat gevoel negeren en braaf een baan nemen, ons geld verdienen en ons voorzien van allerlei luxe. Ja, dat maakt het leven in Nederland makkelijker maar dat is niet onze manier van leven. Wij gaan liever op fietsvakantie, maken graag dingen zelf, hoeven geen afwasmachine of dure gadgets.
We zeggen vaak tegen elkaar als de boel niet loopt zoals we zouden willen: ‘we willen eigenlijk alleen maar een beetje rust’. Die rust zit niet in luxe maar in zelfvoorzienend zijn op een plek waar dat vanzelfsprekend is.
Het lonkte al maar zo’n reis leerde me wat er precies lonkte. Wat is nu precies die rust of dat oergvoel? Nu nog een vorm vinden om dit oergevoel achterna te gaan en het te realiseren. Delen is stap 1 van de realisatie dus bij deze! 😉
Into the wild.
ik snap dat het trekt. lukt het om hier daar steeds dichter bij te komen? of moet je voor je gevoel echt een sprong nemen?
Enerzijds wel omdat ik nu steeds beter zie wat het is anderzijds weet ik nog niet of er een grote sprong nodig is. Nader onderzoek is nodig. 🙂
Alles in een verrijdbaar huis laden en uitproberen!
Haha daar had ik nog niet eens aan gedacht!
Wat JJ zegt. Zoek naar de kern van je onrust en zie wat er echt voor nodig is om de rust te vinden waar je behoefte aan hebt. Misschien is die dichterbij dan je je realiseert. Maar misschien ook niet 😉
Ja dat laatste is vooral de vraag en die kern die wordt steeds meer zichtbaar, zonder dat kon ik dit stukje ook niet schrijven. 😉