Geplaatst op 7 reacties

Niet om van het gezeur af te zijn

Vijftien jaar lang zeurden mensen aan mijn hoofd waneer ik toch eens mijn rijbewijs ging halen. Oke, tien jaar, daarna hielden ze er maar mee op en ging het over op vragen over trouwen/kinderen krijgen.

Niet om van het gezeur af te zijn maar vanwege de wens iets meer afgelegen te willen wonen en het dan handig is om te kunnen rijden, heb ik het papiertje zo pas behaald.

Had ik het niet eerder gewild? Misschien wel, ik kwam er tijdens de lessen achter dat ik het best leuk vond dat autorijden, ik zag er alleen heel lang niet meteen de noodzaak van in. Misschien eens in de zoveel tijd als we bij Ikea stonden of ergens weer een familiefeestje in een gehucht hadden. Zo lang het niet belangrijk genoeg is ben ik ook niet zo gemotiveerd. Kort nadat we besloten te verhuizen heb ik meteen lessen genomen en was er ineens alle reden om het snel te halen. Een beetje druk heb ik wel nodig. Grappig om te zien dat de broekies van achttien (die vast nog wat sneller leren dan ik) die ik regelmatig moest ophalen of wegbrengen tijdens de les door de instructeur achter de broek moesten worden gezeten dat ze hun theorie eens moesten halen. Daar had ik als dertiger dan weer een voordeel, ik zat voornamelijk mezelf achter de broek: ‘kom, het moet beter Agnes, we gaan niet nog een half jaar op en neer naar Utrecht!’

Bewust en onbewust zijn er in het leven dikwijls vormen. Veel gekozen vormen, makkelijke en moeilijke vormen maar ook vormen die je linksom of rechtsom kunt doen. Het ene is niet beter dan het andere, al lijkt het soms zo dat iedereen eenzelfde vorm kiest en ik net een andere. De kunst is denk ik om vormen te kiezen dichtbij jezelf. En af en toe een makkelijke kiezen is ook niks mis mee, kwam ik achter. Een vaatwasser bijvoorbeeld, dat is toch best een enorm handig ding.

Een blogpost in het kader van de #PHOT Photo On Tuesday, een initiatief van Karin Ramaker.

 

7 gedachten over “Niet om van het gezeur af te zijn

  1. En met zo’n vaatwasser ben je ook van een hoop gezeur af….
    Gefeliciteerd met je rijbewijs, op naar Ikea! ?

    1. Haha dankje, het Ikea-tijdperk zijn we inmiddels wel een beetje gepasseerd maar genoeg om met de auto naar toe te gaan! 😉

  2. Ik zag het voorbij komen, gefeliciteerd nog 🙂 Ik geniet van autorijden en heb altijd het gevoel dat ik zo vrij ben als een vogeltje. Zeker hier in het Noorden ook wel nodig een auto. In ons dorp is er niet eens Openbaar vervoer…

    1. Ha ja dat ervaar ik nu ook wel, hier wel ov maar duurt veel langer en na zoveel jaar ook wel een beetje klaar mee.

  3. En nu kun je roadtrips gaan ontdekken! Dat is zo tof! De vrijheid om samen met een fijn iemand op ontdekking te gaan is zo geweldig. Beste gesprekken heb ik vaak in de auto.

    1. Ja, verheug me op de lange ritten!

  4. Nogmaals gefeliciteerd. In de campo (zoals het buitenleven hier wordt genoemd) is een auto bijna onontbeerlijk. En gelukkig rijden er veel minder dan in de randstedelijke gebieden. Dat maakt het rijden tot een plezier. Geniet van je nieuw verworven vrijheid! En die vormen waarover je spreekt … dat kan alleen een creatief zo verwoorden. Mooi.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.