Geplaatst op 4 reacties

midden in de moeilijkheid

‘Midden in de moeilijkheid en opruimen van huis komen er dan toch weer inzichten.’

Zoeken en vinden en dan denk je dat je het gevonden hebt en dan is het toch niet definitief. Nee het is nooit definitief, mezelf telkens opnieuw uitvinden blijft denk ik eeuwig doorgaan.
Na een beroerde nacht waarin mijn gedachten maar doorraasden zei ik vanochtend tegen mezelf ‘ik moet mezelf aan de gang houden’. Dus ik ging verder met mijn werkkamer opruimen. Ik vroeg aan mijn lief ‘wat moet ik met deze canvassen?’ ‘misschien wil iemand ze wel hebben, dat je ze zelf niet meer mooi vindt of dat het je herinnert aan bepaalde dingen betekent niet dat het allemaal maar lelijk is’
Heel wat oud werk ging door mijn handen. Foto’s uit de tijd dat ik er nog niks mee deed maar veel lol in het maken had. Dat zie ik terug, ook nu nog. Kleurrijk en oog voor sfeer en vorm. Sferen die niet misstaan aan de muur van een restaurant, winkel of huiskamer. Als ik een boek van Jamie Oliver opensla dan wordt ik wild van de sfeer die de beelden uitstralen. Het is niet alleen eten, nee dat eten past bij die zonsondergang, het landschap en dat karakteristieke portret erbij, dat doet het ’em. Dat wil ik ook en ik kan dat ook.

Waarom ben ik toch zo streng voor mezelf?

‘consequent zijn Agnes, je moet een eenduidige stijl uitdragen anders wordt het een ratjetoe en weet niemand meer wat je nu eigenlijk doet, denken ze dat je een manusje van alles bent’
Zo gaat dat dus in mijn hoofd. Helemaal niet zulke creatieve gedachten en daarmee doe ik mijn ogen en handen tekort. Besef ik nu. Mijn ogen die kleurrijke, sfeervolle momenten, details, dingen zien. Mijn hart die dat wil delen. Mijn handen die als ze de kans krijgen van alles maken, portretten of een gezellige setting met eekhoorns en anders beesten. Mijn hart die dat wil maken voor de ander, voor mezelf.

Van de meeste mensen hoor ik terug als ik het heb over ‘mijn uiteenlopende werk’ ‘oh maar ik zie altijd wel dat het van jou is hoor’. Wat zeurt mijn hoofd dan nog?
Ingewikkelde concepten van te voren helemaal uitgedacht, nee dat is niks voor mij. Ik moet proberen, beginnen, aan de slag, niet worstelen want dan wordt het niks. ‘je bent ook helemaal geen moeilijk mens, waarom zou je dan worstelen met ingewikkelde concepten?’ Ja hij zei het al vaker en hij heeft gelijk. Deze inzichten sluiten aan bij wat ik erover schreef voor de #kommaarop van afgelopen maand. Losjes houden geeft rust in het doen en voorkomt dat ik in de kramp schiet.

Te midden van de worstelingen afgelopen tijd heb ik ook mooie dingen mogen maken voor mensen. Dingen die totaal geen worsteling waren maar waar ik veel plezier in had! Kaarten en bijbehorende zaken helemaal op maat gemaakt en geïllustreerd voor oa voor vrienden die binnenkort gaan trouwen, een kersvers gezinnetje en nog wat meer dingen die ik nog niet kan laten zien maar wel aan gewerkt is!

Zoek je nog iets voor in je keuken, restaurant, winkel of huiskamer? Kijk dan eens op mijn Atelier-opruiming-pagina!

4 gedachten over “midden in de moeilijkheid

  1. Prijs jezelf dat je niet voor de makkelijke weg kiest. Creativiteit vergt geduld, diep graven, volhardendheid en zelfkennis.

    Mensen vragen je vaak te kiezen, maar waarom zou je? Als je veelzijdig bent en van vele stijlen houdt, ga daar gewoon lekker mee door. Ik ken vele artiesten die slechts 1 ding doen en wat prima is, want voor hun werkt dat. Maar ik ken ook vele artiesten die MOESTEN breken met wat ze gemaakt hebben omdat ze gek werden om dat hun hele leven te doen. En telkens wisselden van stijl. Wat gepaard ging met enorme kritiek van het publiek. Waar zij schijt aan hadden. Miles Davis is zo’n iemand en ik bewonder hem daarom enorm. Volgde zijn eigen gevoel en trok zich niets aan van zijn publiek.

    Persoonlijk geloof ik niet in 1 stijl. Ik geloof zelfs niet eens in het benoemen van een stijl, dat is aan anderen naar mijn idee. Om de wereld heel simpel te maken. Maar goeds, de beste dingen vallen niet uit te leggen. Die zijn gewoon. Of die moeten gewoon.

    1. Inderdaad Marco, stijl is meer iets voor anderen om er woorden aan te geven maar blijft altijd lastig om echt te benoemen.
      Nu ik door mijn oude werk ga kan ik het meer van een afstand bekijken dan een paar jaar geleden. Heeft ook met acceptatie van mezelf te maken, eerder waren er veel oordelen over wat het allemaal zou moeten zijn (had ook met leerproces te maken). Het doen van verschillende dingen is voor mij ook een must, anders wordt het saai/ een truc en bovendien valt er nog zoveel nieuws te ontdekken.

  2. Ik heb je juist geinterviewd voor Beter Bloggen omdát je veelzijdig bent. De zzp stapelaar, de veelzijdige. Dat hoort bij creatief zijn, denk ik, je ziet overal wel verbindingen en lijnen. Dat de ander je moet plaatsen is aan hun. Als men mij vraagt: ‘wat doe je?’ dan zeg ik: ‘ik doe zoveel.’ 😉

    1. Ja goeie, Karin, ik heb het nog even weer teruggelezen! En ja die diversiteit houdt me nog steeds scherp of maakt dat ik regelmatig met mezelf moet evalueren en de oordelen in mijn hoofd opzij moet zetten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.