ertussenin

‘ze kijken alleen maar op die smartphones tegenwoordig maar echt kijken doen ze niet meer, zelfs m’n eigen zoon niet, verdomme!’ beklaagde hij zich tegen het winkelpersoneel.

Ik staarde naar de tekenboekjes. De frustratie was groot zo te horen. Enerzijds snapte ik hem wel, mensen kijken of lezen niet meer echt, is ook mijn ervaring. Anderzijds vond ik het ook een beetje geklaag, niet alles van vroeger is beter.

Ik groeide op in de tijd dat de technologie zich razendsnel ontwikkelde. De generaties na mij weten niet beter dan dat er internet, smartphones en apps zijn. De generaties voor mij wisten niet beter dan dat het een tijdje duurde voordat je iemand had bereikt.

Mijn generatie zit er tussenin. Ik denk dat we bewust en onbewust vaak dingen aan het vertalen zijn, van de ene generatie naar de andere. Het gaat niet alleen om uitleggen hoe iets werkt maar om begrip, wat in de ogen van de één misschien volslagen idioot is, is voor de ander heel logisch.

Ik vind het fijn om allebei te kunnen zien en begrijpen. Oude en nieuwe technieken. Het één is niet beter of slechter dan het andere. Een techniek is volgens Wikipedia: de bewerkingen en verrichtingen die nodig zijn om iets tot stand te brengen. Het weten en leren over oude en nieuwe technieken dwingt me tot steeds weer anders tegen dingen aankijken en leren begrijpen waar iets vandaan komt.

In Photoshop kan ik lagen over elkaar leggen, laten doorschijnen. Met een zeefdruk doe je dit met de hand en kun je zomaar een half jaar besteden aan één zeefdruk. Bij iedere laag hoort weer een reeks handelingen. Je moet met de hand ‘je color picken’ en als je daar niet genoeg tijd aan besteed dan mengt je verf niet goed of heb je klontjes. Positioneren is een precies werkje en alles goed afplakken zodat je niet per ongeluk een randje meedrukt wat er niet op had gemoeten. En na elke ronde moet de zeef weer schoongespoten worden en gedroogd worden met de föhn. Maar wat eigenlijk nog het allerfijnste is, werken in zo’n atelier, waar al sinds de jaren vijftig (oa door leden van de Ploeg) grafisch werk wordt gemaakt. Ik ben graag op dit soort plekken.

Het weten over oude technieken, geeft alleen al mogelijkheden, ga ik voor digitaal of met de hand of een combinatie? Het één kan het ander aanvullen.

Ik dat juist het tastbare resultaat en alle handelingen en stappen die nodig zijn om zoiets tot stand te brengen me ruimte geven. Het kost misschien meer tijd maar geeft voldoening, innerlijke ruimte. Vervolgens is het een kwestie van weten welke tools je nodig hebt om het af te maken en weten hoe je het de wereld in kunt sturen. Zou die man dat wel gezien hebben?

 

Een blogpost in het kader van de #PHOT Photo On Tuesday, een initiatief van Karin Ramaker.