‘er zijn me iets teveel liedjesschrijvers’ gaat er door mijn hoofd – uit een liedje van Acda en de Munnik – als ik met de auto het parkeerplaatsje oprijd van een van mijn favoriete uitkijkplekken en een paar mensen met een camera zie staan. Daar heb ik geen zin in. Ik zucht en draai weer de weg op richting huis. Het is een ritje van driekwartier dus ik stel mezelf gerust ‘er komt nog wel iets, Agnes, maak je niet druk’. En jawel, daar is het al, ik doe snel het knipperlicht uit naar rechts en zet de auto stil langs een achterafweggetje. De zon hangt laag boven het graanveld. Hoewel het nog steenkoud en stormachtig is, ergens is te voelen, het voorjaar komt eraan.