Conventie * wat men gewoonlijk doet of moet ~ De aard van de conventie wordt bepaald door een aantal dimensies, met name meerdere of mindere mate van verplichting en bewustheid.
De kunst van het leven is het vinden van een bepaalde balans, ach en af en toe eens doorslaan is niet erg of af en toe terughoudend zijn in iets ook niet, zo leer je volgens mij je grenzen te ontdekken.
Zo ook met conventies, ik balanceer tussen het volgen bepaalde conventies en regelmatig daarvan afwijken. Ik kan niet alleen maar op het pad van conventies blijven lopen, dan vergaat mijn vreugde en ik denk ook die van mijn omgeving, bovendien raakt mijn rode draad, mijn kracht dan zoek. Al is het ook lang niet altijd meteen vreugde als ik weer eens van het pad aan het afwijken ben, dan hoor ik mijn verstand ‘moet dat nou Agnes, kan het niet een keer normaal zoals iedereen dat doet’, vaak heeft mijn gevoel een weerwoord wat mijn verstand overruled, is het niet direct dan is het wel als er enige tijd verstreken is.
Liever wordt ik ‘stronteigenwijs’ genoemd of ach, dan kijkt men maar naar mijn gele jas of de veren in mijn oren. En zolang er een zekere mate van respect blijft voor zij die de conventies volgen en zij die ervan afwijken kan dat best naast elkaar bestaan.
Leuk hoe zo’n blog als deze schrijven me weer helpt bij die rode draad, ‘verder durven kijken dan normaal’. (en dank J voor het opnoemen ervan)
Lees verder
