Geplaatst op 3 reacties

‘Ik sta nooit leuk op foto’s’

IMG_0723

‘Oh, dat is niet zo mooi,  tja dat is niet anders, daar moet je maar mee leren leven.’

Dat eerste hoor ik heel vaak, eigenlijk vrijwel altijd, meestal vlak voordat we foto’s gaan maken.

Dat tweede zeg ik als fotograaf natuurlijk nooit, haha stel je voor! Niet omdat ik beleefd ben maar omdat het niet waar en niet zo zwart-wit is.

De mensen die bij me komen met ‘ik wil graag dat je portretten van me maakt’ die zijn al een stapje verder. Ze hebben vertrouwen in me dat ik wel kan zorgen voor mooie foto’s. Wel lijkt het soms een soort waarschuwing ‘zie hier maar eens iets moois te maken’.

Ik zal je iets vertellen, iedere kop is mooi.
Hoe komt het dan dat je toch niet altijd leuk op foto’s staat?

Omdat het vastleggen van iemand gaat over aandacht en verbinding. Ik heb als fotograaf tijdens een portretshoot alleen aandacht voor jou, niet voor nog honderd anderen of allerlei andere situaties die ik ook vast moet leggen. In een fotoreportage van bijvoorbeeld een evenement wordt een verhaal verteld, een samenvatting van de dag en niet het verhaal van één persoon. Soms heb je mazzel, tref je een goede fotograaf die mooie portretten van bezoekers maakt. Maar: als je jezelf dan niet helemaal herkent in de foto dan is dat jammer maar vat dat niet persoonlijk op, je bent in die serie een klein onderdeeltje van een groter verhaal.

Bij het maken van kiekjes, door die oom die toevallig z’n camera bij zich heeft op een verjaardagsfeestje, wordt ook weer een verhaal verteld. Die foto’s kunnen hartstikke leuk en goed uitpakken maar het zijn vaak vluchtige momenten of gemaakt met de gedachte ‘oh we moeten nog even snel een foto maken’. Dan heb ik het nog niet eens over de techniek want de hoek, de compositie of het licht zijn natuurlijk ook zaken die een hoop uitmaken. Het doel van deze foto’s is anders dan wanneer je bewust foto’s laat maken.

Het bewust maken van portretfoto’s gaat over aandacht en echt zien. Dat betekent niet dat ik me als maker boven anderen verheven voel maar het betekent dat we bewust contact maken en ons allebei kwetsbaar opstellen. Ja allebei, ik ook. Als fotograaf maak ik door een portret te maken altijd iets nieuws en ook voor mij is het altijd een beetje spannend of het lukt om je te vangen in een beeld. Dat het een beetje spannend of onwennig voelt dat mag. Het is dus een co-creatie van twee mensen.

Ik neem er graag de tijd voor. Ik kan het wel hoor, ‘Agnes, kun je nog even snel een foto van ons maken?’ Natuurlijk maar houd er dan ook rekening mee dat dit ‘even snel’ was. Voor aandacht en zien en de portretten die daaruit voortvloeien maak ik liever een aparte afspraak met je. Er staan er al weer een paar op de agenda deze maand, heerlijk in de lente-buitenlucht! Wil je dat ook, neem contact met me op!

 

3 gedachten over “‘Ik sta nooit leuk op foto’s’

  1. Mooi blog, Agnes. En een gewéldige foto! 🙂

    Inderdaad, aandacht en verbindig. Pas dan stroomt het als vanzelf. Van daaruit schep je, ‘vang’ je als het ware het Wezen van de ander, heel puur, zoveel meer dan louter de vorm…

    Heerlijk dit hier te lezen. Dank je, Agnes…

    1. Dankjewel Patrick! (en die foto is een oude rare studio-test-foto ;-))

  2. Oude rare studio-test-foto? Dat zijn jouw woorden. Ik zie een geweldige foto, puur 🙂 Gemaakt met aandacht en verbinding…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.