Er gaan in mijn rol als zelfstandige eigenlijk constant controle-vragen door mijn hoofd, die als een soort apps die op de achtergrond actief blijven. Soms nogal vermoeiend en anderzijds houden ze me scherp. Scherp op wat ik doe, past het nog wel? Vind ik het nog leuk? Doe ik niet teveel van het één? Levert het genoeg op? Hoe kan ik zorgen dat het me genoeg oplevert zonder dat ik voortdurend in de stress raak of dat het al mijn energie opslurpt?
Waar wil ik voor gevraagd worden en wat laat ik liever aan me voorbij gaan of zijn anderen beter in? Waarmee wil ik zichtbaar zijn?
Vragen, vragen.. De antwoorden op deze vragen veranderen in de loop van de tijd heb ik gemerkt. En dat dát oke is en je daarmee niet meteen een ‘die weet ook niet wat ze wil-type’ bent weet ik inmiddels ook. Maar man, ik heb daar wel mee geworsteld hoor, ‘zie je wel, ik ben niet een echte illustrator/fotograaf/webdesigner/redacteur want ik doe niet dit of dat zoals zij’ en soms als ik niet lekker in mijn vel zit komen dit soort gedachten nog weleens voorbij. Dan is het tijd om even mijn cache te legen en er weer met frisse blik tegenaan gaan.
Ervaren en na een tijdje van een afstandje bekijken wat het me oplevert is nog altijd de beste methode denk ik om te beslissen of er iets moet veranderen of niet.
Wat ontdekte ik zoal, bij het aannemen en doen van opdrachten en de controle-vragen die gedurende die tijd in mijn hoofd rondspookten?
Nee zeggen
Nee zeggen is niks mis mee en schept duidelijkheid, voor mezelf en voor anderen
Niet alles hoeft werk te worden
Ja ik ben heel handig en flexibel op gebied van media en techniek maar dat is niet waar ik alleen maar voor gevraagd wil worden, tenzij ik diegene echt heel leuk vind of het veel oplevert. Ik hoef niet met alles wat ik kan mijn geld proberen te verdienen. Op zich best wel een fijne gedachte.
Tot de kern
Kijk, ik ben niet zo’n prater maar als ik voel dat er een wederzijdse ruimte is voor open- en eerlijkheid dan worden het meestal geen oppervlakkige gesprekken en kunnen we tot de kern komen. Daar wordt de samenwerking beter van en daarmee ook het eindproduct. Dat zijn de duurzame zakenrelaties die zelfs soms uitgroeien naar vriendschappen, daar houd ik van.
Match
Soms zegt men: zaken zijn zaken, je moet ergens je geld mee verdienen maar er moet hoe dan ook een match zijn. In visie of in de wijze van samenwerken, ergens moet er een klik zijn en moet je goed met elkaar op kunnen schieten om naar het doel toe te kunnen werken. Anders vreet het alleen maar energie en levert het je uiteindelijk niks op.
Vertrouwen
Er moet een wederzijds vertrouwen zijn, bij logo-ontwerpen kan het soms even duren voor we zijn bij het beeld wat helemaal klopt voor de klant (en waar ik uiteindelijk ook tevreden over ben). Er is bereidheid en vertrouwen nodig om te groeien naar zo’n punt.
Ben ik nu te eerlijk? Moet ik dit soort dingen wel uitspreken? (spookt er door mijn hoofd) Nee, ik geloof dat ik kan zeggen dat ik eerlijkheid, tot de kern gaan heel belangrijk vind in het aangaan van opdrachten en relaties en daarmee ben ik weer eerlijk naar mezelf.
(Het linkje gaat naar het blog van Jeroen en Heleen van What’s the rush, een aanrader als je zaken eerlijk en open durft te benaderen)